Oyuncakçı Amca

Okullar yarın ara yıl tatiline giriyor. Bugün küçük oğlum elinde bir kağıtla geldi eve. Birinci sınıfa gidiyor evimize yakın bir devlet okulunda.

Sınıfta yarın aşağıdaki şiiri okuyacaklar ve her bölümü başka bir çocuk seslendirecekmiş...

Şiirin orijinali Abdülkadir Bulut'a aitmiş. Son kısımı öğretmenleri eklemiş mesajın altını çizmek için sanırım.

OYUNCAKÇI AMCA

Oyuncakçı amca
Ne çok oyuncakların var
Top,tüfek,tabanca...
Gövdem titriyor onlara bakınca!

Ne olursun oyuncakçı amca
Bundan böyle bizlere,
Oyuncak tüfekler yerine,
Ak yelkenli bir gemi
Bir de uçurtmalar getir
Unutma emi?

Sonra oyuncakçı amca
Senden aldığım tüfekleri
Bozarak onlardan kuş yaptım
Bana kızmadın değil mi?

Kızar mıyım evladım sizin yaptıklarınıza
Çok önceden ben yapmalıydım,sağolun.


Adeta çocuklar artık yalvarıyor oyuncakçı amcalarına annelerine babalarına büyüklerine...

Bize top tüfek tabanca yerine gemiler uçurtmalar toplar bebekler alın diyorlar.

Hiç birimizin hakkı yok bu masum sevgi dolu yürekleri karartmaya. Onlar yarının umudu. Yeni dünyanın ışıkları...

Daha önceki bir yazımda da bu konuya dikkat çekmeye çalışmıştım. Hep birlikte ancak hareket edebilirsek çocuklarımızı kurtarabiliriz şiddet canavarının dişlerinden.

Çok canlar yitip gitti yaşadığımız coğrafyada. Ölümü sever olduk kutsal yaşam pınarını yudumlamak yerine.

Toprak doydu kana !

Çocuklarla ilgili tüm sivil toplum örgütlerini harekete geçmeye çağırıyorum buradan. Okullar belediyeler tüm devlet kurumlarına da sesleniyorum aynı şekilde.

Anneler babalar dedeler nineler bu masum yüreklerin yakarışını duyalım artık !

Çocuklarımız ki onlar aslında Hayat'ın oğulları ve kızlarıdırlar.

Şair Halil Cibran'ın çok sevdiğim şiirlerinden birini burada paylaşıyorum .

ÇOCUKLAR

Sizin diye bildiğiniz evlatlar gerçekte sizin değildirler,
Onlar kendilerini özleyen Hayat'ın oğulları ve kızlarıdırlar,
Sizler aracılığıyla dünyaya gelmişlerdir ama sizden değildirler,
Sizlerin yanındadırlar ama sizlerin malı değildirler,
Onlara sevginizi verebilirsiniz ama düşüncelerinizi asla,
Çünkü onların kendi düşünceleri vardır,
Onların bedenlerini barındırabilirsiniz ama Ruhlarını asla,
Çünkü onların Ruhları geleceğin sarayında oturur,
Ve sizler düşlerinizde bile orayı ziyaret edemezsiniz,
Kendinizi onlara benzetmeye çalışabilirsiniz,
Ama onları kendinize benzetmeye çalışmayın hiç ,
Çünkü Hayat ne geriye gider ne de geçmişle ilgilenir,
Sizler,evlatların birer canlı ok gibi fırlatıldıkları yaylarsınız,
Yayı gerenin elinde seve seve bükülün,
Çünkü oku atan O güç ,uzaklaşan okları sevdiği kadar,
Elindeki sağlam yayı da sever ....


Oğlumun okuduğu okulun tüm duyarlı öğretmenlerine buradan bir kez daha teşekkür ediyorum.

Yalnız olmadığımı ve aynı duyarlılığa sahip bireyler olarak birlikte birşeyleri değişebileceğimizi bilmek, su serpiyor şu ana yüreğime.

Haydi bu ara yılı tatiline "silahsızlanarak" girsin çocuklarımız!

Sevgiler