Paulo Coelho "AŞK"

Barajlar gibidir aşk biliyorum. Bir zerre suyun sızabileceği bir çatlak bırakırsanız,bu su duvarları yavaş yavaş kemirir ve öyle bir an gelir ki, akıntının gücünü artık kimse denetleyemez. Duvarlar yıkılacak olursa, aşk efendi olarak her şeye el koyar; neyi yapabilirim, neyi yapamam,sevdiğim kişiyi yanımda tutabilir miyim, tutamaz mıyım, gibi ... sorular artık boşunadır... Aşık olmak denetimi elinden kaçırmak demektir.

Acı çekmemek için, aşkı reddetmek gerekiyordu. Bu da hayattaki kötülükleri görmemek için kendi gözlerini çıkarmak gibi bir şeydi.

İnsanların yaptıklarıyla değil, giydikleriyle marka oldukları bir çağda; Aşkların sahteliğinden yakınmak yanlış olur.

  

Özgürlük buydu işte: Kalbinin istediği şeyi hissetmek ve bunu başkalarının düşüncelerine bağlı olmadan yapmak. Özgürdü, çünkü aşk insanı özgür kılıyordu.

Her insan kaybeder; ama sevmeyen vazgeçer unutma. Bil ki aşk; kaybettiğinde değil, vazgeçtiğinde biter aslında.                       

Seni seviyorum. Çünkü, aşkın hiçbir gerekçesi yoktur.