VACLAV HAVEL " İNSAN VE DOĞA"

"Çağdaş bilimin dünya ile arasındaki geliştirip biçimlendirdiği ilişki,gücünü yitirmiş görünüyor. Bu ilişkide -tuhaf bir şekilde- bir şeylerin eksik olduğu gitgide açıklık kazanıyor. Belliki gerçekliğin en doğal haliyle ve doğal insani deneyim ile bir bağlantı kurmayı başaramıyor. Şu andaki biçimiyle tamamlayıcı ve anlam kaynağı olmaktan çok,ayrışma ve şüphe kaynağı halini almıştır. Bu durum insanı nerede ise şizofreninin eşiğine taşımaktadır. Gözlemci konumundaki insan, bir varlık olarak kendisine yabancılaşıyor. Klasik çağdaş bilim,şeyleri ancak yüzeysel olarak, gerçekliğin yalnızca bir boyutu ile tanımladı.Ve bilim bu boyutu tek başına,gerçekliğin esas özü olarak bağnazca ele almayı sürdürdükçe daha da yanıltıcı oldu. Örneğin bizler bugün,evren hakkında atalarımızın, bildiklerinden çok çok daha fazlasını bilebiliriz;fakat buna karşı görünen o ki,onlar bizim bildiğimizden çok daha esaslı birşeyler biliyorlardı-bizim şimdi kaçırdığımız birşeyleri.Aynı durum bizler ve doğa için de geçerlidir. Organlarımız, onların işlevleri, içsel yapıları ve onlar arasında oluşan biyokimyasal  tepkimeler ne kadar çok tanımlanırsa, onların birlikte yarattıkları ve bizim 'kendimiz' olarak deneyimlediğimiz sistemin ruhunu, amacını ve anlamını yakalamakta o kadar yetersiz kalacağız gibi görünüyor."  Vaclav Havel Çek Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı

Yeryüzü ile Konuşma Sanatı , Gaia'nın Doğuşu Bölümü