Nerden çıktı bu diyeceksiniz?
Büyük oğlum 20 yaşında ve geçenlerde küçük bir konu için destek aldık bir psikolojik danışmandan. Üç seans görüşme yeterli oldu çok şükür.
Beni ikinci seansta görmek istedi danışman.
''Siz çok fazla iyi arkadaşsınız. Biliyorum annelik, iş hayatı ve diğer apoletlerinizin söküldüğü döneme giriyorsunuz ve bu kolay değil. Ancak oğlunuzu serbest bırakmalısınız. Onun en iyi arkadaşı siz olmayın artık.'' gibilerinden bir şeyler söyledi.
İyi arkadaş olmamıza, onun artık kendi yoluna gidebilecek noktaya ermiş olmasına sevindim.
Diğer yandan bir adım geri durmak, annelik sıfatını bırakmak hatta en iyi arkadaş olarak dahi geri durma fikri ise hem hüzünlendirdi hem telaşlandırdı.
Bir de sorumluluk anlamında biraz daha rahatladım hafifledim. Artık iki çocuklu bekar anne gibi değil tek çocuklu bekar anne gibi hissediyordum. Büyük oğlum adam olmuştu. Yetişkin olmuştu. Doğruları yanlışları ile artık kendi hayatını yaşamak üzere yuvadan uçacaktı.
Çok karmaşık ve yoğun duygular içine yuvarlandım önce.
Sonra ise aslında hayatın bu kısmında kendi yapmak istediklerim hayallerim için alan açılıyor olmasına sevindim desem yalan olmaz.
Malum kendi ihtiyaçlarını hep öteleyen diğerlerinin ihtiyaçlarının arkasına koyan biri olduğum için, bir ölçü de olsa kendime kendi ihtiyaçlarıma alan açabiliyor olacağım.
Yeniden sadece Funda olmak nasıl bir şeydi bunu hatırlamak...Sanki çoook uzun bir yolculuktan eve dönüş gibi bir duygu var içimde. Daha bir büyümüş, daha bir insan daha bir ben olarak. Müthiş bir yolculuktu bizimkisi...Her anı için şükran doluyum.
Üstelik oğlum istekli yuvadan uçmaya. Kendiliğinden süt emmeyi bırakmıştı 14 aylıkken. Hiç zorlanmamıştım. Alacağını aldığında ihtiyacı tamamlandığında bırakmıştı süt emmeyi beslenmeyi benden.
Şimdi hayattan beslenmesinin kendi hikayesini yazmasının zamanı geldi.
Varsın apoletlerim sökülsün.
Daha ışıltılı yeni apoletler takarım gerek duyarsam nasıl olsa?
Ya da apoletsiz yaşam belki de özgürlüğe giden yoldur.
Kim bilir?
Özgürlük derken de kafana estiği gibi yaşamak değil burada anlatmak istediğim.
Tam ve bütün olarak kendin olma ve kendini ifade edebilme cesareti.
xxx
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder