MİFADORA ismini ilk duyduğumda üniversitede okuyordum.
Anneannemi kaybetmiştik ve onun gerçek ismi meğer Mifadora imiş.
İlk duyduğumda müzik notaları gelmişti aklıma.
18 Mart 1924 'de Çanakkale Gökçeada 'da doğmuş anneannem.
Babasının adı Smitras annesinin adı Asimeniya imiş.
Bu detay bilgileri e devletten alt üst soy sorgulamadan edinebildim bir kaç sene önce.
Ever Rum bir ailenin kızı anneannem.
Küçükken ailesi İstanbul Bakırköy'e göç etmiş.
Heybeliada'daki okula da gitmiş.
Ondört yaşında Türk ve müslüman olan dedem Ali Nihat ile tanışmış.
Aşık olmuşlar ve anneannem dedeme kaçmış.
Tahminen 30'larının sonlarına doğru diye hesaplıyorum.
Sonra ailesi red etmiş anneannemi.
Bir erkek kardeşi varmış ve o da görüşmemiş anneannem ile.
Müslüman olmuş ve adını AYŞE NERİMAN olarak değiştirmiş.
Aşkınının ne büyük bedeli olmuş diye düşünmüştüm sonraları.
Dedem denizyollarında memurluk yapmış ve emekli olmuş.
Emekli olduktan sonra da kamping işletmeciliği yapmıştı Erdek, Şile, Şarköy ve bir seferde Eceabat'ta.
Türkiye'nin her yerine gittiler birlikte. Çok gezdiler.
Görece iyi bir hayat yaşadı diye düşünüyorum.
Erken yaşta ölen bir oğlu ve sonrasında iki kız çocuğu oldu Mifadora'nın. Küçük kızı benim annem.
Anneannemi hiç görmedim doğup büyüdüğü yerlerde. :ok isterdim oysa ki doğduğu yere birlikte gidebilmeyi.
Ve ne acı ki gizlenmişti bizden gerçek kimliği ölüp gidene kadar.
Toplumsal baskı , korku artık ne derseniz deyin.
Müslüman olduğundan özel dini günlerde namaz kılar tespih çekerdi. Her yılbaşı da ağaç süslerdi. Şahane ağaç süsleri vardı. Bir kaç tanesi hala bendedir. Yılbaşı ağacı süslerken özenle yerleştiriyorum o süsleri ağacımıza.
Ve bir de paskalya döneminde yumurtalar boyadığımızı hatırlıyorum bizim evde. Muhtemelen annem de kendi annesinden öğrenmişti bu adeti.
İşin ilginci hiç dini motif olmadan tamamen kültürel bir motif olarak yapılırdı ağaç süsleme yumurta boyama...
Hayatımızın içine hiçbir ayrımcılık ötekileştirme ya da taraftar bulma kaygısı çabası olmadan birlikte yapılan eğlenceli bağ kuran bağları güçlendiren ortak edinimler olarak girmişti bu motifler.
Neşeli sevecen bir kadındı anneannem. Çok güzel kahkahalar atardı. Elinin tadı hala damaklarımdadır. Annemin ve dolayısıyla benim ondan öğrendiğimiz lezzetli mezeler yemeklerin bir kaçının tarfifini blogdan paylaşmıştım daha önce.
7 Aralık 1987 yılında genç yaşta kalp krizi nedeni ile kaybettik anneannemi.
Çok üzülmüştüm kimliğini bizimle paylaşamamasına. Nasıl büyük bir yalnızlıktır bu? Ve düşündüm hep , bu coğrafya da ne çok aile hikayesi vardır bizim ki gibi.
Birbirimizi olduğumuz gibi kabul edip sevebildiğimiz bir toplum hayal ediyorum. Torunlarımızla çocuklarımızla kendi hikayelerimizi utanmadan korkmadan paylaşabildiğimiz bir toplum.
Ve biliyorum bu mümkün.
Bugün Mifadora'nın doğumgünü.
Ve bir mum yakacağım camımın önünde.
Teşekkür ederim anneanne...
xxxx
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder