Gila Benyamor 'un 17 Şubat 2012 tarihli Hürriyet Gazetesi'ndeki yazısı "Güneş Nineler" ile ilgili idi...
Bunker Roy isimli Hintli sosyal aktivist ve eğitimcinin projesini tanıtıyordu. Bunker Roy 'da Nobel Barış ödülü sahibi Muhammed Yunus gibi yoksullukla mücadele eden bir profil.
BUNKER ROY
Hindistan başta olmak üzere diğer Asya , Latin Amerika ve Afrika ülkeleri için inanılmaz yaratıcı bir proje geliştirmiş Bunker Roy.
Yoksul köylerdeki yaşlı kadınları alıp 6 ay boyunca "güneşten elektrik elde etme" konusunda eğitiyor proje kapsamında.
Köylerde ya da kasabalarda yaşayan gençler ve de erkekler genelde iş ya da eğitim için büyük şehirlere göç ediyorlar. Ancak köyün "yaşlı bilge kadınları" köylerinde kalıyor.
İşte "güneş nineler" panel yapımı, montajı bakım ve onarımını öğreniyor bu eğitim kapsamında.
Eğitimi de Bunker Roy 'un Rajastan'da kurduğu "Çıplakayak Koleji"nde alıyorlar.
Gila Benyamor kendisi ile geçenlerde gerçekleşen İnsan Kaynakları Zirvesi'nde görüşme fırsatı bulmuş.
Şu ana kadar 28 ülkede 20.000 eve elektrik ulaştırmayı başarabilmiş. Elektrik öyle 24 saat değil ama sadece 4 saat günde...Yani çok daha anlamlı o bölgelerde yaşayan insanlar için bu projenin varlığı. Hani insanların yaşamında fark yaratmak diyoruz ya!
Türkiye'den de iki güneş nine götürmek istemiş koleje. Ancak o sırada sivil toplum örgütlerinin liderlerinin de ortak görüşü ile Türkiye'de böyle bir ihtiyaç olmadığı - ilgili bölgelerdeki yoksullukla yakından uzaktan ilgisi yok ülkemizdeki yoksulluğun- görüşü ağır basmış.
İşte ben de tam da bu noktada bir es aldım. Süper fikirdi gerçekten güneş nine projesi. Peki Türkiye'nin en başlıca sorunu kanayan yarası ne idi? Bu projeden ilham alarak başka bir proje üretilemez mi idi?
Aklıma ilk kadına yönelik şiddet konusu gelmişti açıkçası.
Ancak belki de sorumun cevabını bugün buldum.
2/3/2012 tarihli Sabah Gazetesi'nde Ağrı Patnos Milli Eğitim Müdürü Salih Eskin'in müthiş başarısından bahsediliyordu.
SALİH ESKİN
Kızları ve oluşturduğu ikna kurulu ( kadın öğretmenler , dini ve yerel yetkililer ) ile kapı kapı dolaşıp ailelerin kızlarını okula göndermesi için çaba sarfetmiş ve kız çocuklarının eğitime katılımı konusunda müthiş bir başarıya imza atmıştı. 4 yılda köylere 40 ilçelere 10 okul yapımını koordine etmişti.
Salih Hoca'yı saygı ile ayakta alkışlıyorum. İyi ki varsınız hocam !
İşte dedim. Belki de güneş ninelerle böyle bir kurgu yapılabilir Salih Hoca'nın ve konuya ilgi duyabilecek toplum sivil örgütlerinin desteği ile.
İkna kurulunda olur güneş nineler bulundukları bölgelerde ve de bizzat kızlarımızın eğitime katılımı konusunda aktif görev alabilirler.
Neden olmasın ?
Keza kadına şiddet konusunda da bir başvuru noktası olabilirler diye düşünüyorum. Şehirlerde ya da ilçelerde kurulu kurumlara ulaşımı olamıyabilir bir çok kadınımızın. Ya da teknolojik yetersizliklere sahip olabilirler.
Ancak yalnız olmadıklarını , onları dinleyen onlara değer veren ve ihtiyaç duyduklarında da yardım alabilecekleri birilerinin yanı başlarında olduklarını bilmeleri kadınlarımıza büyük bir destek olacaktır.
Neden olmasın?
Tüm Türkiye'deki bilge ninelerimizin onurlandırıldığı , yaşamı insanı destekleyen bu projenin gerçekleştiğini görebiliyorum , duyabiliyorum ve de hissedebiliyorum.
Bize düşen hayal kurmak ve istemek. Gerisi evrenin işi...
sevgilerimle
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder