Geçmişin Gölgelerinden Özgürleşmek

Çok ama çok ince bir çizgide yürünmeye başlandığını hissediyorum.

Zemin kaybedilebilir.

Destek yitirilebilir.

Baskıcı sistemin de istediği bu zaten.

Bu yazıyı lütfen tüm sıfatlarınızı alt kimliklerinizi bir kenara koyarak okuyun. Sadece vicdan sahibi bir insan olarak!

Yaklaşık 4-5 gündür sosyal medyada gördüğüm bazı yazışmalar gerçekten beni kaygılandırdı.

Bir insanın acılarından yani geçmişinden özgürleşebilmesi ile bir toplumun geçmişinden özgürleşmesinde benzerlikler buluyorum.

Geçmişimizden özgürleşebilirsek ancak yeni bir sayfa açabiliriz . Bu hem bireysel yaşamımız hem de toplumsal yaşamımız için geçerli bana göre.

Bu bağlamda geçmişi konuşmak tartışmak acıları duyguları ifade etmek iyileşmek ve geçmişten özgürleşmek için kesinlikle gerekli.

Ancak bir noktadan sonra yaşanmışlıkların tekrar tekrar ifadesi , tıpkı bireysel yaşamda olduğu gibi acıya yeniden tutunmak anlamına geliyor. Acının transından bir türlü çıkamamayı  anlatıyor. Geçmişin gölgelerinde yolunu kaybetmek oluyor yaşanan...

Ayrıca özellikle  geçmiş yaşanmışlıklarla ilgili söylemlerin Gezi Hareketi içindeki grupları sorumlu tutar uslup alması çok tehlikeli. Harekete zarar verir birliği bozar.

Şimdi kabul edelim hiç birimiz masum değiliz!

Olmuş olmakta olan ve olacak olanların gayet farkındayız.

Ortaokulda iken köy enstitülerinde okumuş çok değerli bir hocam vardı. İlk görev yıllarını doğudaki illerde geçirmişti. Köylünün hali acınacak durumda derdi. Asker gelir bir tokat atar dağdan eşkıya gelir bir tokat atar. Olan halka köylüye olur!

Üniversite yıllarında Kürt arkadaşlarım oldu. Annesi ile Kürtçe konuştuğu için (başka dil bilmiyor annesi ) bir hafta ceza alan öğrenciler, Hakkari 'ye ilk açılan devlet binasının hapishane olması gibi,  ağır yaşanmışlıkların yanında görece daha hafif ama insan psikolojisinde travmalar yaratan çok hikayeler dinledim.

Sivas'ı hepimiz biliyoruz. Acısını hepimiz yaşadık, ağladık acizlik içinde ve lanet okuduk karanlığa.

Benzeri şekilde teröre onbinler verdi bu ülke!

Bugün Türk Kürt Alevi Sünni Kemalist Anti Kemalist Kapitalist Komunist kadın erkek her ne sıfat veya alt kişilikle kendimizi tanımlıyorsak inanın herkes kendi adına acıdan hissesine düşeni yaşadı ve bedel ödedi.

Şimdi geçmişin gölgelerinden özgürleşmek, acıyı bırakmak ve yeni şeyler söyleme vaktidir birlik içinde.

Bireyin kendi geçmişten özgürleşebilmesi için herkesi herşeyi ve kendisini affetmesi gerekir der bilenler.

Affetmek yapılanı unutmak ya da onaylamak değildir. Tam tersi!

Sadece yapılanın üzerimizdeki etkisinden özgürleşerek (transından hipnosundan özgürleşmek) yeni şeyler düşünebilmek yeni söylemler geliştirebilmek ve yeniye yürüyebilmektir affetmek.

Şimdi 10.000 kere Sivas katliamı görüntülerini izlemek bana göre geçmişin gölgelerini güçlendiriyor. Öfkeyi nefreti besliyor. Ayrılığa hizmet ediyor!

Keza sosyal medyada direnişin ilk günlerinde birlikte yürüdüğümüz gruplara saldırılar başladı.

İktidarın zulmedenin baskıcı sistemin  işine geliyor bu.

Geçmişin gölgeleri üzerinden bugünün ve yarının politikalarını yaratmaya çalışanlar malesef çok ağır hüsrana uğrayacaklardır. Çünki yeni dünyada buna yer yok!

Gençlerimize yürüdükleri yolda duruşumuz ve söylemlerimizle  ihanet etmeyelim lütfen.

Onların yolundan çekilelim.

Gelmekte olanın önünde engel olmaktan vazgeçelim.

Bakın yeryüzünde iki tür insan var artık.

Homosaphiens'ler ve yeni insan olarak tanımlanan Homo Novus'lar (Geleceği Hatırlamak, Kuraldışı)

Biz acıyı korkuyu ayrılığı yokluğu bilen eski insanız.

Yeni insan ise sevgi cesaret birlik bolluk bilinci ile adım atıyor yeryüzünde.

Yeni insan olan gençlerimizin düşü farklı!

Onlar Yeni Dünya'ya ait...

Bırakalım onlar düşlerini gerçekleştirsin.

Biz eskiler ise onların yanında eskiye ait baskıcı sistemin oyunları hileleri taktikleri gibi konularda onlara destek verebiliriz. Biz eski dünyayı ve onun maskelerini çok iyi biliyoruz zira!

Özetle diyorum ki Gezi Hareketi'nin içindeki grupların her biri kendini pozisyonlandırmaya çalışırsa ve/veya geçmişte ait oldukları  ideolojilerin etkisi altında hareketi bir yerlere çekiştirmeye çalışırlarsa  bölünme olur ve hepimiz kaybederiz.

Geçmişin göglerinden sıyrılmanın yolu , tüm sıfatlarımızdan tüm alt kimliklerimizden ve tüm "izm" lerden özgürleşmek ile olacaktır..Çünki yeni dünya böyle bir dünya!

Ancak o zaman biz yeni insanın yanında onunla aynı ülküyü paylaşarak yürüyebileceğiz.

Kendi içimizde bütünlüğümüzü sağyalabildiğimiz ve tüm renkleri kucaklayabildiğimiz zaman ancak düşlediğimiz yeni dünyaya uyanıyor olacağız...

Bugün hem Türk'üm hem Kürt'üm, hem Sünni'yim hem Alevi'yim , hem dindarım hem ateistim, hem kapitalistim hem komunistim, hem kadınım hem erkeğim, hem çocuğum hem yetişkinim, hem heteroseksüelim hem homoseksüelim, hem beyazım hem siyahım, hem kemalistim hem anti kemalistim, hem askerim hem sivilim diyebilme gündür!

Ancak o zaman tüm bu alt kimlikler üzerimizden dökülecek tüm renkleri sesleri görüntüsü ile sadece ve sadece insan olabileceğiz!

Sevgiyle

Shamanic Workout Now!

As we all know the nature is under attack by the wild capitalist companies in all over the world.

Just like Avatar film!

All the elements, parts and pieces of the nature have to be awakened and invited for the freedom fight on the earth!

                                

You can give a hug to giant trees or all the trees in your territory and say " I love you Thank you for your being and please forgive us"...

Similarly you can tell these words to the water in shape of sea, ocean,river, lake...Please see Dr Emoto's studies about water!

And surely mountains have to be awakened in this way!

The ancient knowledge will be awakened in them!

This is a shamanic workout and all we can take part in it!

It is time to choose whether we are protector or destroyer...

The earth will response to us according to our choice...

It is an urgent call!

With love

Şamanik Çalışma Hemen Şimdi!

Ayşe Hür'ün Radikal Gazetesi'ndeki "Tarihin nakşedildiği anıt ağaçlar" isimli yazısıını aşağıda aynen paylaşıyorum.

Anıt Ağaçlarımızı tespit ederek bir ANIT AĞAÇ HARİTASI yapılmasını  ve direnişçi gençlerimizle paylaşılmasını öneriyorum. Eğer varsa böyle bir çalışma ilgililerin bunu Taksim Dayanışması ile paylaşmasını rica ediyorum.

Bu ağaçların başında nöbet tutarak onları korumaya almamız gerektiğini düşünüyorum.

Kızılderili 'ler ağaçların tarihi geçmişi bilgiyi kayıt altına aldığına inanırlar. Tarih ve kültür ağaçlarda saklıdır.

Ağacın bilgisini yani geçmişimizi kimliğimizi emperyalistlere vermeyelim!

Avatar filmi canlı olarak bu topraklarda beden buluıyor sanki...

Doğanın yeryüzünün tüm güçlerini elementlerini öğelerini uyandırmalı yardıma çağırmalıyız...

Anıt ağaçlar başta olmak üzere ağaçlara sarılıp "Seni seviyorum, teşekkür ederim, lütfen bizi affet" diyelim.

Aynı söylemi deniz, göl , ırmak gibi tüm su bulunan yerlerde "suya" yönelik yapabiliriz.

Bu çalışma  Japon biliminsanı Dr Emoto'nun bizzat  su ile yaptığı deneysel olarak çalışmalarda da vardır. "Suyun Mucizesi "isimli kitabı öneriyorum.

Keza tüm dağlar için de aynı çalışmayı yapabileceğimizi düşünüyorum.

Kodlarımızda dağ, ağaç ve ırmaklarlai iletişime geçebilen bir kadim /bilgelik olduğuna inanıyorum.

Bu kodu aktive etme zamanı gelmiştir dostlar!

Acil aksiyon almamızı öneriyorum...

Herkes bulunduğu bölgedeki anıt ağaçlarla, su  ve dağ ile iletişime geçerek yukarıda aktardığım çalışmayı gerçekleştirebilir.

Bu şamanik bir çalışmadır!

Ve biz bunu gerçekleştirebiliriz...

Sevgiler

"Son üç günüm, Taksim-Gezi Parkı’ndaki ağaçları sökümden kurtarmak için başlatılan toplumsal eylemlerde geçti. Defalarca biber gazı teneffüs ettim, boğulma tehlikesi geçirdim. Ancak yine de şanslıydım. En azından binlerce başka kişinin başına geldiği gibi dayak yemedim, kafama gaz kapsülü isabet etmedi, panzerin altında kalmadım, kolum kopmadı ve bu sayede bu haftaki yazımı yazmam mümkün oldu. Elbette üç günlük sürekli eylemlilik hali yüzünden, size layık kalitede bir yazı ortaya çıkaramamış olabilirim. Bu yüzden peşinen affınızı diliyorum.
Başbakan’ın 1940’ta yıktırılan ‘Topçu Kışlası’nı ihya etme kisvesi altında AVM ve rezidans yapma planını açıkladığı günlerde kaleme aldığım ‘Menderes ve Erdoğan’ın Jakoben Belediyeciliği’ (Radikal, 4.11.2012) yazımda Taksim Meydanı’nın, Topçu Kışlası’nın tarihçesini anlatmıştım. Yıkılan kışlanın bıraktığı boşlukta kurulan ve Taksim Gezi Parkı diye bilinen 38 bin m2’lik yeşil alan, uluslararası şehircilik ve mimarlık tarihinin tanınmış isimlerinden, şehirci- mimar Henri Prost tarafından 1939-1942 yılları arasında törensel ve anıtsal bir alan olarak tasarlanmış. Dönemin Cumhurbaşkanı İsmet İnönü’nün adına atıfla İnönü Gezisi diye adlandırılan park, daha sonraki dönemlerde Taksim Gezisi olarak bilinmiş. İstanbul I No’lu Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulu parkı, 1993’te ‘kentsel sit alanı’ ilan etmiş. Her geçen gün yatay ve dikey betonlaşma ile katledilen İstanbul’un nadir yeşil alanlarından biri olarak büyük öneme sahip olan Gezi Parkı’nın kaderi, hükümetin büyük bir gaddarlıkla ezmeye çalıştığı toplumsal hareketin başarısına bağlı görünüyor.

Bir ‘meyve bahçesi’ olarak İstanbul
Gelin ‘Gezi Direnişi’nin başarılı olmasını beklerken, ağaçların tarihinde küçük bir gezinti yapalım.
“…Eskiden gaddar ve savaşçı olan Türkler, Asya halklarına özgü tatlı ve sakin bir yapılanma gösteriyorlar artık... Türkler, ağaçlara da saygı gösteriyorlar… Ağaç kesmek kadar kaçınılan başka şey yok.”
Bu satırlar 1784 Haziranı’nda İstanbul’da bulunan Leh soylusu, dilbilimci, tarihçi, mucit Jan Potocki’ye ait. Bugünü düşününce, şaka mı yapıyor diyor insan ama benzer sözleri ‘Le Corbusier’ namlı ünlü Fransız mimar Charles-Edouard Jeanneret de sarf etmiş. 1911’de Edirne, Bursa ve İstanbul’u kapsayan gezisinden sonra şöyle demiş Le Corbusier: “...İstanbul’un çehresini hatırlatan acele ile çizilmiş krokileri hâlâ saklıyorum. Ne güzel renkli ve canlı bir şehriniz var… İstanbul bir meyve bahçesidir, bizimkiler ise taş ocakları!..” Le Corbusier yaşasaydı da neresi ‘meyve bahçesi’, ‘neresi taş ocağı’ olmuş görseydi!
Le Corbusier’in bahsettiği ağaçlar muhtemelen bildiğimiz sıradan ağaçlar. Bir de ‘anıt ağaçlar’ var. ‘Anıt ağaç’, bir ağaç türünün, var olan diğer örneklerine oranla yaş, çap, büyüklük ve görünüm açısından çok daha farklı boyutlarda bulunan ağaçlara deniyor. Anıt ağaçlar, bilimsel açıdan değerli oldukları kadar, tarihsel, kültürel ve estetik açılardan da çok önemli. Anıt ağaç olmak için çok yaşamak gerekiyor. Yaşarken de pek çok olaya tanıklık etmeleri kaçınılmaz oluyor. Dolayısıyla kiminin aşağıda hikâyesini anlattığım ‘Yeniçeriler Ağacı’ ve ‘Vak Vak Ağacı’ gibi kanlı öyküleri, kiminin İstanbul-Bebek’teki ‘Manolya Ağacı’ gibi romantik çağrışımları, kiminin Beydağı’nı süsleyen ‘Mengerli Çınarı’ gibi hüzünlü hikâyeleri var. Kiminden Bolu’daki ‘Uşaklı Can’ gibi mucizeler yaratması bekleniyor, kimi Domaniç’teki ‘Çoban Murat Çamı’ gibi mistik duygular uyandırıyor. Kimi Küçük Çamlıca Tepesi’ndeki ‘Âşıklar Çınarı’ gibi aşıklara yuva oluyor, kimi Bursa Orhan Camii avlusundaki ‘Eskicibaba Çınarı’ gibi şairlere ilham veriyor. Gezi Parkı’ndaki 70’lik ağaçların altında yatan âşıkların, evsizlerin hikâyesini yazan da vardır elbet...

Elmalı Hazineleri
Türkiye’de yaşları 400 ile 2 bin arasında değişen 100 anıt ağaç kaldı. Bunların başında Batı Toroslar’daki Elmalı ilçesinin Çığlıkara bölgesindeki ‘Aslan Ardıç’, ‘Koca Katran’, ‘Koca Sedir’, ‘Dibek Sedir’, ‘Koç Sedir’, ‘Şah Ardıç’ ve ‘Katil Sedir’ gibi adlarla bilinen dev ağaçlar grubu geliyor. Bunlardan ‘Koca Sedir’ tam 2 bin yaşında. Uzmanlar çok canlı olan bu anıt ağacın eğer bir felakete maruz kalmazsa, en az 500 yıl daha yaşayacağını umuyorlar. Yine aynı bölgedeki Çığkuş mevkiinde, 2 bin yıldır 2200 metre yükseklikten dünyayı selamlayan yarı ölü ardıç ağaçlarının birçoğu da anıt ağaç niteliğinde. Bu ağaçlara Elmalı Hazineleri adı boşa verilmemiş.
Diğer anıt ağaçların hepsinin adını saymaya yerimiz yetmez ama hiç olmazsa bazılarını anabiliriz: Hatay-Samandağ’daki Musa Köyü’ndeki Mersin Kepirli Köyü’ndeki 3 bin yıllık ‘Ulu Çınar’, Bursa’da Osmanlı Devleti’nin kuruluş mitolojisinin parçası sayılan ‘Baba Sultan Çınarı’, Bursa Uludağ yolundaki 600 yıllık ‘İnkaya Çınarı’, İznik’teki 550 yıllık ‘Topkapı Çınarı’, İstanbul Kemerburgaz yakınlarındaki 7 metre çaplı gövdesi ile ‘Pirinçci Kavağı’, Uşak-Tepedelen’deki ve Kütahya-Tavşanlı’daki karaçamlar, Karaman’da Ketane Camii’ndeki pelit ağacı, Mersin-Gülnar Babadıl mevkiindeki ve Muğla-Dallı mevkiindeki serviler, Kütahya-Kumarı Köyü’ndeki hâlâ meyve veren bin yıllık kestane ağacı, Gülnar-Delikkaya yolundaki 2.5 metre çaplı gövdesiyle ‘Koca Çatal Çamı’, Bolkar Dağları eteğindeki Kadıncık Vadisi’nin kuzeyindeki 1107 yaşındaki ‘Ana Ardıç’ ile Cocakdere Vadisi’ndeki 900 yaşındaki ardıç ve 625 yaşındaki 40 metre boyundaki, 7.5 metre çaplı koca katran ağacı, Silifke-Gülnar yolu üzerinde birbirine sarılmış iki ağaçtan oluşan Bitişik Ağaç, Erdemli-Küçükfındık arasındaki porsuk ağacı, Eskişehir-İnönü’deki ‘Kepez Saçlı Meşesi’, yine Eskişehir-Seyitgazi’deki ‘Piribaba Meşesi’ ve ‘Keramet Dutu’, Antalya-Keme’deki ‘Gedelma Çınarı’, Hatay-Dursunlu’daki ‘Onat Çınarı’, İzmir-Menemen’deki ‘Dede Menengici’…

Modernite kurbanları
Anıt ağaçlar arasında çınarların özel bir yeri var. Latince ismiyle Platanus orientalis, yani Doğu Çınarı, Türkiye’nin Orta Anadolu hariç hemen her yerinde bulunur. Bunların bir kısmı insanlara değil belki ama yıllara, hatta asırlara meydan okur. Gövdelerinde oluşan kocaman kovuklara rağmen ölüme direnirler ve serin gölgeler oluşturmaya devam ederler. Örneğin bir zamanlar İstanbul’da Suriçi denilen tarihi bölgede dev çınarlar ve atkestaneleri yükselirdi. Bunların bir kısmı ömürlerini tamamlayarak, bir kısmı ise insanoğlunun hoyrat eliyle yok edildi. En büyük ağaç katliamlarından biri, Menderes’in 1957-1958 yılları arasındaki ‘Jakoben imar faaliyetleri sırasında yaşandı. Daha sonra kentin her genişlemesinden, her modernleşmesinden ağaçlar nasibini aldı.

Vak Vak Ağacı’nın Öyküsü
Eyüp Sultan Camii’nin iç ve dış avlularında Fatih Sultan Mehmed ile III. Selim tarafından dikilen dev çınarları seyrederken ya da Kadıköy Osman Ağa Camii’nin avlusundaki çınarın kitabesini okurken insanın içine garip bir duygu dolar ama bunun adını koymak zordur. Bazı çınarların hikâyesi ise çok kanlıdır. Örneğin Ayasofya ile Sultanahmet Camii arasında bulunan ‘Kanlı Çınar’ bunlardan biridir. Çınarın adını veren olay 1648’de geçer. Sultan İbrahim’i tahtından indirmek için ayaklananlar, ilk önce sadrazam Ahmet Paşa’yı yakalarlar ve Sadrazam Sofu Mehmed Paşa’nın Şehzadebaşı’ndaki konağına götürürler. Mehmed Paşa tüm malını mülkünü bağışlaması koşuluyla hayatını kurtarmayı önerince, Ahmet Paşa sevinçle teklifi kabul eder ama boynunu, Cellât Kara Ali’nin yağlı kemendinden kurtaramaz. Bir beygire bağlanan Ahmet Paşa’nın cesedini sürükleye sürükleye Sultanahmet Meydanı’na getirenler bizim çınarın altına bırakırlar. Ama asıl felaket burada başlar. Yeniçeri kıyafetine bürünen bir eşkıyanın, “insan yağı, mafsal ağrılarına iyi gelir!” diye etrafa haberler uçurması üzerine zavallı sadrazamın cesedi, parça parça edilip beşer onar akçeye satılır. İşte bundan böyle Ahmed Paşa ‘Hezarpare’, ‘yani ‘bin parça’ diye anılmaya başlar.

Çınar Vakası
Kanlı Çınar’ın şahit olduğu ikinci olay ise Girit’ten dönen yeniçerilerin dağıtılması âdet olan ‘ulufe’ denilen paralarını alamadıkları için isyan çıkarmalarıyla başlayan kalkışmadır. En şiddeti olayların 4-14 Mart 1656 günleri arasında yaşandığı ancak 9 Mayıs 1656’ya kadar süren olayların başlangıcında sarayın önüne büyük bir kalabalık toplanır, asiler idamını istedikleri kişilerin listesini Padişah IV. Mehmed’e verirler. Padişah Kızlar Ağası’nı, Kapı Ağası’nı, musahibini derhal boğdurtup cesetlerini duvarın üstünden isyancıların ortasına attırır. Ancak gözü dönmüş asiler cesetlerin başlarını keserek bizim Kanlı Çınar’ın dallarına asarlar. Aylarca bu feci manzarayı seyreden halk büyük bir dehşete kapılır. İstanbullular, dalları insan kafasıyla dolu bu ağaca, bir benzetme sanatı yaparak, cehennemin meyveleri insan başı olan ünlü vakvak ağacından ilhamla, ‘Şecere-i Vakvak’ ya da ‘Vakvak Ağacı’ adını verirler. Olay da tarihe ‘Çınar Vak’ası’ diye geçer.
Ama çınarın başına gelenler bitmez. Yıl 1826’dır. II. Mahmud, başıbozuk Yeniçeri Ocağı’nı ortadan kaldırmak için harekete geçmiştir. O zamanki adıyla At Meydanı’nda, bugünkü adıyla Sultanahmet Meydanı’nda ele geçirilen yeniçeriler, Sultanahmet Camii’nin mahfilinin altında bulunan taş odada boğdurulur ve cesetleri meşhur çınarın altına sürüklenir. Ağacın dalları, sanki meyve yerine insan vermiştir. Şair İzzet Molla bu manzarayı tasvir için bir de beyit düzer: “Bir zaman ehli fitne cami-i Han-ı Ahmedde/Bigünah asmış iken kullarını hallâkim/Şimdi erbab-ı şekanın dökülüp kelleleri/Meyve vaktine yetiştik secere-i vakvakın.”

Yeniçeriler Çınarı
Tayyarzâde Ahmed Atâ Bey’in (1810-1877) Atâ Tarihi’nin (Enderun Tarihi de denir) birinci cildinde anlatılan bir hikâyeden bildiğimiz bir başka ünlü çınar ise Yeniçeriler Çınarı’dır. Tarihi Fatih dönemine (1451-1481) kadar götürülen bu koca çınar, Topkapı Sarayı’nın Birinci Avlu’sunda, şimdiki Arkeoloji Müzesi’ne inen yolun başında, Darphane-i Amire’nin köşesinde yüz yıl kadar öncesine kadar heybetli vücuduyla ayakta kalacaktır. Çınarın gölgesinde her daim resmi giyimli yeniçeri ortaları sıralandığından olsa gerek, avluya bir dönem, Avrupalı seyyahlar “Yeniçeriler Avlusu”, çınara da “Yeniçeriler Çınarı” demişlerdir. O dönemlerde sık rastlandığı anlaşılan ‘ağaç altında oturan Yeniçeri’ manzaraları, İstanbul’un ilk fotoğraflarına konu olmuş, kartpostallara resimleri konmuş, seyahatnamelerde ve başka yerlerde adı geçmiştir. Bu çınardan bahseden seyyahlar arasında 1875 veya 1876’da İstanbul’a gelen İtalyan seyyah Edmond de Amicis, 1893 senesinde İngiliz Sefâreti’nde kâtiplik yapan oğlunu görmeye gelen Georgiana Max Müller de vardır.

Zincirli Selvi
İstanbul-Fatih’teki Kocamustafa Paşa Camii’nin avlusundaki ‘Zincirli Selvi’nin hikâyesi ise şöyle: Rivayete göre selvinin üzerinde bulunan zincir, altından borcunu inkâr eden biri geçerse hareketlenirmiş. Böylece alacağını tehsil edemeyenler, Kadı’ya ‘Zincirli Selvi’yi şahit gösterirlermiş. Ağacın yanındaki mezarın ise Hz. Hüseyin’in kızları Fatma ve Sakine’ye ait olduğuna inanılırmış. Kızların İstanbul’a nasıl geldiği ise muamma. Bazılarına göre Hüseyin’in katili Yezid, kızları Bizans İmparatoru IV. Konstantinos’a cariye olarak göndermiş. Bir rivayete göre ise kızlar Mısır’a gönderilirken gemileri korsanların eline geçince esir olarak İspanya’ya götürülmüş. İspanya Kralı da kızları imparatora hediye etmiş. ‘Tahire-i Muhteremeler’ diye isimlendirilen bu iki kardeşin nereye gömüldüğü bilinmiyor ancak İstanbul’un fethinden sonra Sümbül Sinan Efendi bazı rivayetlere dayanarak Zincirli Selvi’nin yanına bir mezar yaptırmış, yanına da bir Bektaşi Tekkesi kurmuş. Bu tekke II. Mahmut döneminde elden geçirilmiş ve ünlü hattat Yesarizade Mustafa İzzet Efendi’nin talik yazılı bir kitabesiyle süslenmiş.

Büyükdere Çınarı
19. yüzyıla ait bir gravürden bildiğimiz bir başka ulu çınar ise bir zamanlar İstanbul- Sarıyer’de, Büyükdere Çayırı’nda yaşamıştır. Birinci Dünya Savaşı sırasında ya bir yıldırım yüzünden ya da altındaki çay ocağında çıkan yangında yok olan‘Büyükdere Çınarı’nın altında I.Haçlı Seferi komutanlarından Godefroy de Bouillon’un 1096’da karargâh kurduğu rivayet olunur. Bu nedenle çınara Batı kaynaklarında ’Platane de Godefroy Bouvillon’ denilmiştir. Yine kaynaklara göre II. Mahmud sık sık gittiği Büyükdere Çayırı’nda, bu çınarın altında oturup Yeniçerilerin oynadığı Tomak oyununu seyredermiş. Ayrıca dönemin ünlü musiki üstatları çınarın altında konserler verirmiş…
Evet, anlatacaklarımız bitmedi ama yerimiz bitti. Ağaçlarla dolu bir dünya dileğiyle hepinize iyi pazarlar…

Gezi Depremi Sonrası

Üniversiteden bir arkadaşım ile konuştuk geçen gün.

Ateisttir kendisi ve de iş yaşamında 25 senedir dini bütün biri ile başarılı bir  ortaklığı vardır.

Başarısının sırrını her iki tarafın birbirini olduğu gibi kabul etmesi ve saygı duymasına , karışmamasına bağlamıştır hep.

                                       

Geçenlerde ortağı gelip ona " Körü körüne sorgulamadan ne çok şeye inanmışım yıllarca. Bakış açılarım değişiyor." demiş.

Aklıma  Anti Kapitalist Müslümanların sözcüsü İhsan Eliaçık'ın bir beyanı geldi.

Elinde bıçakla insan boğazlayan müslümanlar ile minik kedilerin olaylar sırasında zarar görmesine ağlayan insanları görünce içinde "depremler" olduğunu iletiyordu.

Evet ! Gerçekten de hepimizin  içinde depremler oluyor. Eski paradigmalar yerle bir oluyor.

"Gezi Depremi" hepimizi sarstı ve sağcı solcu ateist dindar komunist çevreci heteroseksuel transseksuel demeden hepimizin eski paradigmaları birer birer  çöktü!

Eski dünya soluyor  geriliyor yok oluyor ve yeni dünya ışıldıyor hepimizin bilincinde.

Evet kesinlikle bakış açılarımız değişiyor, çünki bilincimiz evriliyor!

Hani yaşarken ölmek derler ya! Aynen ölüp yeniden diriliyoruz bu günlerde. Hem de sıkça!

İçimizde şiddetli depremler olurken  aile bireylerimiz komşularımız iş arkadaşımız eşimiz dostumuz sevgilimiz çocuğumuz yani çevremizdeki tüm insanlarla daha çok uyum , diyalog ve  dayanışma içinde olmaya ihtiyaç duyduğumuzu hissediyoum.

Her zamankinden daha çok birbirimize sarılmaya ,dokunmaya,  dinlemeye, anlamaya, empati kurmaya, destek olmaya , kabul etmeye ihtiyacımız var bu özel dönemde sanki.

Birbirimizi gerçekten görmeye ve dinlemeye!

Avatar filminde vardı hani "I see you!" diyordu Pandora'nın yerlileri.

Tüm bu yukarıda saydıklarımın iki sözcükle ifadesi bu bence.

"Seni görüyorum!"

 Sevgiyle,

Halk Forumları Üzerine

Nerede Yapılmalı?

Bulunduğum şehirde iskele meydanında yapılıyor forum.

Forumun parka alınması doğrultusunda da bir görüş var ki kesinlikle katılıyorum!

Radikal Gazetesi Ayşe Hür 'ün "Tarihin nakşedildiği Anıt Ağaçlar" isimli yazısı son derece önemli bence.

Mutlaka hepimizin okuması ve paylaşması gerektiğini düşünüyorum.

Önemli toplumsal olayların parklarda ya da anıt agaçların yakınında gerçekleştiğini anlıyoruz.

Kızılderililerin atasözü aklıma geliyor.

"Ağaçlar kanun yapıcıdır."

Ne olursa olsun parklarda toplanılmalı diye düşünüyorum.

Forumlara ilk günden beri katılanların organize olarak ilin ilçelerin kasabaların köylerin anlayacağınız tüm ülkenin tüm parklarına belirli bir zaman periyodu içinde zincirleme olarak yayılmasını ve aralarında iletişimin kurulmasını öneriyorum.

Komşunu da Al Gel!

Önümüz yaz evler sıcak!

Herkes forumlara giderken bir kaç komşunu davet edebilir.

Bu şekilde aynı vicdana ve hayale sahip insanlarla tanışık olacağız mahallelerimizde...Bu çok önemli birbirimize sahip çıkmak ve mahalle baskısına karşı bir hareket / oluşum / ruh yaratmak adına diye düşünüyorum.

Ben yarın akşamki foruma bir anne ve 3 genç kızı ile gidiyor olacağım ve çok heyecanlıyım!

Birlik Ruhu Oluşturmak Üzerine

Birlikte ağlayabildiğimiz gibi birlikte gülebilmektir aynı zamanda bizleri birleştiren.

Sadece sorunları acıları paylaştığımız bir platform olmamalı diye düşünüyorum forumların.

Dans edip şarkı söyledikçe yüreklerimiz birbirine açılacak ve göreceğiz derinlerimizdeki içtenliğimizi .

Tıpkı Gezi 'de olduğu gibi!

Bulunduğum şehirde halk oyunları gösterisi yapılacak yarın akşam. Hatta bir de hafif piknik yapılması planlanıyor. Herkes birşeyler getirecek birlikte yiyecek içecek şarkı söyliyecek dans edeceğiz !
Daha çok insanın katılacağına ve devamlılığın tesis edilebileceğine inanıyorum bu şekilde.

İçerik Üzerine

Çeşitli yerlerde yazılıp çizilmiş bir konu. Her gün forum açılırken herkesin farklı düşünceleri olabileceğinin ve herkesin konuşma hakkının olduğunun ve birbirimize söz kesmeden saygı ile dinlememiz ile ilgili çerçevenin belirlenmesini önemsiyorum.

Keza halk güncel olarak tüm ülkedeki durumdan tam olarak haberdar değil hala.

Bir nevi açılışlarda ülkede olup biten olayların kısa bir özeti ile girilebilir foruma.

Canlı Radyo gibi sanki! Hani sabahları gazete başlıkları okunuyor ya...

Sağlıklı kesintisiz bilgilendirme yapmak için ideal ortamlar forumlar ve bu mutlaka değerlendirilmeli diye düşünüyorum.

Ortak kararların tıpkı bir şirket karar defteri gibi tarih ile kayıt altına alınarak yine her forum öncesi alınan kararların hatırlatılmasını önemsiyorum.

Forum kapanışında da o günkü kararların tekrar duyurumu önemli bence.

Alınan kararların da uygulanılırlığı son derece önemli halkın inancı ve güveninin tesisi için...

Mahalli Risk Yönetimi

Forumlarda herkes seslendiremediği duygu ve düşüncelerini ifade etme şansı buldu. Çok da güzel oldu!

Bir anlamda geçmişin yaraları şifalanıyor diyebiliriz.

Yavaş yavaş  yol haritası ya da iş planı yaplılmalı diye düşünüyorum .

Forumların halkın yaşamına dokunabilmesini ve halkın sorunlarına çözüm olmasını son derece önemli buluyorum.

Tüm forum yapılan parklarda bir çalışma yöntemi önereceğim.

Burada bana ilham veren tekniğe Kurumsal Risk Yönetimi deniyor.

Türkiye 'de 4-5 büyük holding ancak bunu yapabiliyor...

Buradaki amaç şirketin sürdürülebilir karlılığının önündeki olası risklerin(tehlikelerin/engellerin)  belirlenerek bunların yönetimi ile ilgili aksiyon planlarını önceden hazırlamak...

Buradaki yöntem belki de halk forumlarında uygulanabilir öncelikli problemlerin belirlenmesinde diye düşünüyorum.

Halkın da hedeflini tanımlaması çok önemli bu bağlamda. Biz nasıl bir ülkede yaşamak istiyoruz? Mutlu huzurlu güvenli refah adil demokratik bir ortamda temiz çevre vb gibi tanımlamalar yapılabilir

Önce ortak hedefi  ortak hayali belirlemek son derece önemli!

Aynı dili konuşmak ikinci önemli konu...

Huzur dan herkes aynı şeyi mi anlıyor? Bu sözcüklerin ortak anlamlarının yakalanması gerekiyor.

Yöntem şu şekilde ...

Bir şirketin yöneticileri bir saatliğine bir araya geliyor.

Ortak hedefin gerçekleşmesinin önündeki olası engelleri herkes özgürce söylüyor ve bunlar listeleniyor

Sonra bu liste içinde en çok önemli görülen 3 engel (risk) voting teknoloji denilen ( hani yarışma programlarındaki gibi) bir uygulama ile seçiliyor...Forumlarda  el kaldırılarak  sayım yapılabilir belki.

Özetle her mahalle / her park kendi 3 ana sorununu belirleyebilir.

Her mahallenin farklı bazen de ortak sorunları olabilir. Bunları da ortak bir zeka yaklaşımı ile  raporlamak/haritalandırmak önemli diye düşünüyorum.

Tespit edilen öncelikli  sorunlar için de hep  birlikte düşünerek çözüm yaratılabilir.

Örneğin bir yerde mahalle baskısı öncelikli sorun olarak gündeme geliyorsa ,bunun tam tersi kurgulanabilir o mahalle içinde. Forumlara komşularımızla katılıyor olmamız bu aşamada önem kazanıyor bence.

Ya da ilçenin su sorunu var ise o konu öncelikli olarak iredelebilinir.

Tüm ülke genelindeki öncelikli konu başlıklarının neler olduğu ve yüzdeleri  yol haritası/iş planı için ışık tutacaktır diye düşünüyorum.

Birlikte tüm sorunlara çözüm olabileceğimize inanıyorum!

Sevgiler

Yardımlaşma Sandığı Nasıl Kurulabilir?

Eski zamanlarda mahallelerde halkın maddi olarak birbirine destek olduğu Sadaka Taşları varmış.

Elinde olan oraya destek olur ihtiyacı olan ihtiyacı kadarını alırmış.

Para olan taştan günlerce para alınmadığını gözlemleyen Fransız gezginlerden bile bahsediliyor.

Sadaka ismi pek benim içime iyi gelmiyor!

Başka bir isimle ve mekanizma ile bir "yardımlaşma sandığı" oluşturulabilir muhtarlık veya belediye kanalı ile belkide.

İçsel erdem, etik ve vicdanımızla bu konuya bakabilmeliyiz diye düşünüyorum.

Artık içsel zenginliklerimizle tatmin olmanın zamanı gelmiştir belkide?

Bir kaç yüz TL 'lik ayakkabı alabiliriz elbette ya da yemeğe gidebiliriz bir gece.

Ancak bu paranın bir insanın hayatına nasıl dokunabileceğini de hesaplayabilmeliyiz artık diye düşünüyorum.

Bir resim kursu, bir sezonluk yüzme dersi, bir müzik aleti , bir eğitim seti hediyesi yaşamları değiştirebilir  sanki.

Tanrılar Okulu kitabında çok sevdiğim bir bölüm var yine Dreamer'ın  ağzından.

"Vermek,kendini vermektir. Vermek için sahip olmak, ve sahip olmak için,olmak gerekir."

Başkaları için de yaşanmış olan bir yaşam ancak bize aradığımız içsel huzuru ve mutluluğu getirecektir.

Üniversite yıllarında okuduğum bir kitap vardı. Adı yanılmıyorsam "Nasıl Yapmalı?" idi. Orada halkı portakal satın alıp yiyemediğinden parası olmasına rağmen portakal almayı red eden bir adam vardı. Beni çok etkilemiştir duruşu! Ne kadarını yapabildim yaşamımda tarşılır ama artık bu konuda daha özenli ve duyarlı olmaya çalışıyorum en azından.

Halkımız odun kömür parasına onurunu geleceğini satmak zorunda kalmasın...

Yargılamak yerine anlamaya ve empati kurmaya, gerçeği tespit edip alternatif çözüm yaratmaya odaklanmalıyız kanısındayım.

Nasıl bir yöntem bulunabilir bu yardımlaşma sandığı için?

Hep birlikte düşünelim!

Sevgiyle,

Halkın Çarşısını Kurmaya Var mısınız?

Bir haftadır suskunum...Derin bir sessizlik vardı içimde. Yavaş yavaş çıkıyorum bu durumdan!

İzledim gözlemledim dinledim okudum...Karınca kararınca!

Bazı ortak noktaları söylemleri istekleri bir araya getirmeye çalıştım sanki bir yap bozu birleştirmeye çalışırcasına.

Belki mesleki bir yaklaşım bu...İlla yol haritası çıkartmaya çalışmak.

İşte bazı notlar ve öneriler...

Uzun yıllardır iktidar ve destekçileri çok ciddi saha çalışması içindeler malumumuz.Bu toplum yapısında son derece başarı ile uygulandığını söyliyebiliriz bu saha çalışmalarının. Gerçekten incelenmeli ve alternatif modelleme yapılmalı diye düşünüyorum.

Bunun önemli bir parçası da biliyoruz ki maddi desteğe ihtiyaç duyan halka bir şekilde destek olunmakta ve taraftar kazanılmakta. Doğru yanlış, vicdan  , onur vskısmına girmeyeceğim! Gerçeği tespit edip buna alternatif ne sunabiliriz buna çözüm bulmaya çalışmalıyız sanki.

Şimdi önemli adımlardan birinin halkın maddi olarak desteklenmesi olduğunu düşünüyorum.

Bu bağlamda ülkenin her yerinde her mahallede acil olarak takas pazarlarının kurulmasını öneriyorum.

Özellikle bir yıldan kısa bir süre sonra peşi sıra seçimlere gireceğimizi düşünürsek çok ama çok hızlı tutmalıyız elimizi diye düşünüyorum.

Biliyorsunuz takas pazarlarında para yok! Bu çok önemli bir nokta.

Herkes takas pazarı günü evindeki ihtiyaç fazlasını getirip ihtiyacı olan şeyi alabiliyor.

İstanbul'da yanılmıyorsam iki semtte yapılıyor bu çalışma. Bunlardan biri Maltepe. Gidilip görülmeli...

Yeryüzü Derneği ve Zumbara destekliyor bu çalışmayı. Detaylı bilgi için netten veya bu adreslerden bilgi alınabilir sanırım. Yeşil Gazete'den de  bu konuyu işleyen yazılara ulaşabilirsiniz.

Belediyeler, muhtarlıklarla iletişime geçilip herkes kendi semtinde oluşturabilir bu takas pazarlarını.

Ev ekonomisine destek olunabilinir bir anlamda ve de halk bir şekilde birlik olmanın gücünü daha net hisseder.

Hatta adına da tüm bu pazarların "HALKIN ÇARŞISI" denilebilir.

Çarşı ismi  ile de Gezi Direnişi'ne bir gönderme yapılmış olunur.

İyi niyetle, samimiyetle ve bütünün en yüksek iyiliğine olacak şekilde yola çıktığımızda tüm yollar açılacaktır.

Buna yürekten  inanıyorum!

Herbirimiz günlük hayat koşturmamız içinde böyle bir insitayifi alarak haftada bir gün bu pazarların organizasyonunda gönüllü olabiliriz?

Ben de muhtarımızla görüşeceğim  konu ile ilgili ivedilikle.

İnsanların birliği desteği hissetmeye ihtiyacı olduğunu düşünüyorum.

Dün bulunduğum şehirdeki forumun hemen yanında satış yapan mısırcıları  zabıta topladı. Bayağı tartışmalar oldu.

Arabalarına el konulanlar geldi mikrofonu aldı ve destek istedi.

Alkış koptu ve forum destek kararı aldı!

Çok önemli şeyler olmakta çok...

Sevgiyle,

Alternatif Bir Muhalefet Mümkün mü?

Mümkün...Hem de hiç olmadığı kadar!

Sizlerle Can Dündar'ın 9 Mayıs 2013 tarihli Milliyet yazsını paylaşıyorum. Yazısının başılığı "Başka bir muhalefet mümkün mü?"

"Yılbaşında Torino’daydım.  Herkesin dilinde “Beppe“ vardı. Beppe Grillo, Cenovalı bir komedyen...
64 yaşında, sivri dilli bir hiciv ustası...
4 yıl önce, bütün düzene meydan okuyan, cesur bir söylemle siyasete soyundu. Arkasında 60’ına varmamış bir işadamı vardı:
Casaleggio...
Muhalif fikirleriyle tanınan bu “bilişim gurusu“, medyanın görmezden geldiği Grillo’ya internette örgütlenmeyi önerdi. Kurdukları blog, kısa zamanda dünyanın en çok ziyaret edilen adreslerinden biri haline geldi.

İtalyan siyaseti, Berlusconi hükümetleri ve kifayetsiz muhalefet partileriyle çıkmaza girmişti.

“5 Yıldızlı Hareket“ adını alan yeni parti, “sağ” ve “sol“ kavramlarını bir kenara koyarak doğrudan sisteme savaş açtı.
Parti hiyerarşisine karşı olduklarından kendilerine “parti“ demiyorlardı.
Hareketin lideri yok, sözcüsü vardı; liderliğe inanmıyorlardı.
“İnternet ile doğrudan demokrasi”yi şiar edinmişlerdi. Adaylarını, internetteki oylamayla belirlediler.
Grillo, “Ben aday olmayacağım. Seçilen arkadaşlarım da maaşını halkın hizmetine sunacak. Her harcama, internette şeffaf hale gelecek. Her vekil, 6 ayda bir internet üzerin-den seçmenlerinin güven testinden geçecek. Güven tazeleyemeyen çekilecek” dedi.

Kampanya başlayınca Grillo, kendisine ambargo koyan medyaya meydan okudu:
“Rating için horoz dövüşüne girmeyeceğim” dedi.
Hiç televizyona çıkmadı. Küfürlü, iğneleyici, nüktedan sesini meydanlardan ve sosyal medyadan duyurdu.
Ücretsiz ve sansürsüz bilgi akışı...
Şeffaf siyaset, özgür medya...
Yeniden devlete devredilmiş sağlık ve eğitim hizmeti... Sürdürülebilir toplu taşıma, yenilenebilir enerji yatırımları vaat etti.
Yolsuzluğa karışan işadamlarını, bankaları isimleriyle teşhir etti. Bu mesajlar, twitter’daki 2 milyon takipçiyle seçmene, facebook’tan, YouTube’dan halka ulaştırıldı.
Edebiyatçıların, akademisyenlerin, bağımsız gazetecilerin katılımıyla “5 Yıldızlı Hareket“, siyasetten umudu kesmiş bıkkın kitlelerin umudu haline geldi.

Sonuç mu?
2 ay önceki genel seçimde “5 Yıldızlı“, yüzde 25 oy alarak birinci parti oldu.
İlk kez meclise giren 162 genç parlamenterle, kirlenmiş İtalyan siyasetine meydan okudu. Partiler şaşkın. Bugüne dek rüşvetle partileri teslim almış mafya şaşkın... Medya şaşkın...
Grillo seçim sonrası, kendi modellerinin Avrupa’da yeni bir akımı tetikleyebileceğini söyledi. Hareketin, 2011’de Wall Street’te başlayıp dünyaya yayılan işgal eylemlerini andıran, bir sivil başkaldırı havası var.
Fark şu ki, “5 Yıldızlı Hareket”, iktidar olma şansını da yakalamış durumda... Bence “İnternet Asrı”nın ilk politik denemesi bu...
Casaleggio‘nun deyişiyle “Radikal bir değişimin başlangıcı...”
Sizce Türkiye’de de giderek otoriterleşen siyasi iktidara meydan okuyan, kıstırılmış medyadan yakınıp durmak yerine sosyal medyayı kullanan, yeni yöntemler ve söylemlerle, yeni politikalar üreten, genç bir muhalefetin vakti gelmedi mi?

Benim yanıtım. Evet kesinlikle genç ve alternatif bir muhalefetin zamanı geldi.

Gençler ile el ele hep birlikte bunu başarabiliriz.

CHP 'ye kadrolarını gençlere yer açması mesajı yollayan genç arkadaşlara sesleniyorum. Lütfen bu tarz bir yapılanmayı inceleyin. Adaylarınızı belirleyin. Gidin onlarla görüşün.

Böyle bir yapılanmayla yüreğinizdeki hayalin çok daha ötesini görme şansınız olabilir inancındayım.

Halk artık şarkı dinlemek değil şarkı söylemek istiyor!

Haydi!

Önümüzde hızla hazırlanmamız gereken bir seçim var.

Sevgiler

Her Yer Vatan Her Yer Direniş

Sevgili Dostlar,

Ülkemiz emperyalist / kapitalist / sermayeye karşı ikinci bir kurtuluş şavaşı arifesindedir!

Bu savaş, ilk seferinde olduğu gibi  savaş meydanlarında askerlerle değil ; mecliste , sokaklarda şiddetsiz eylemler ile , mizah ile , tencere tava korna çalarak sesini yükselten halk ile, seçim sandığı ile, düşünce/ ifade özgürlüğü  ile evrensel değerlere sadık olarak , demokrasinin sınırları içinde yapılmaktadır ve yapılacaktır.

Üstelik bu halkın duruşu benzeri tehditlerin altındaki tüm dünya halklarına ilham ve ışık olacaktır.

Bu yazımda bir kaç farklı bakış açısı sunmak  istiyorum sizlere.

Günlerdir yaşadıklarımız , meclisten apar topar çıkartılan Petrol Kanunu ve de şu meşhur Tabiatı ve Biyolojik Çeşitliliği Koruma Kanunu Tasarııs üzerine  düşünüp durdum. Tüm bu olanları hissetmeye anlamaya yorumlamaya çalıştım...

Resmin tamamını görmeye  çalışıyordum özetle.

Ağaçların Mesajı

Tesadüf diye bir şey yoktur!

6 Mayıs 2013'de mecliste görüşülecek ve tüm çevreci sivil örgütlerin tepki duyduğu Tabiatı ve Biyolojik Çeşitliliği Koruma Kanunu , Gezi Parkı olayları nedeni ile ERTELENMİŞTİR!

Bilir misiniz Japonya'daki nükler faciaya neden olanın minik bir fare olduğunu ? Bu olayın sonucu tüm dünya nükleer santralleri kapatma kararı aldı...Minik bir farenin  tüm dünyadaki nükleer santralleri kapattırdığını söyliyebiliriz bir anlamda.

Gezi Parkı'ndaki ağaçların da benzeri bir misyonu olduğunu düşünüyorum. Bu ağaçlar da sözkonusu kanun görüşmesinin ertelemesine varlıkları ile vesile oldular bir şekilde. Onların bize anlatmak istedikleri birşeyler vardı sanki? Birşeyleri hatırlatmaya çalışıyorlardı sanki bize.

Yeryüzü üzerindeki var olan tüm canlılarla birlikte  tek ve canlı bir eko sistemdir. Tıpkı avatar filmin de de anlatılmaya çalışıldığı gibi. Onun üzerine saldırganlıkla ve yok edicilikle gidersek o da her canlı gibi kendini savunmaya ve varoluşuna devam etmeye çalışacaktır. Kendi araçları ve de kendi yöntemleri ile elbette! Etki tepki misali ne kadar saldırganlaşırsak onun da cevabı o kadar sert olacaktır.

Bu araçlar bir yerde bir fare, başka bir yerde ağaç, başka bir yerde deprem ya da tayfun olabilecektir.

Bunu ben söylemiyorum. Kadim toplumların bilge insanları söylüyor.Dünyanın her yerinde üstelik!

Yağmalama ne kadar şiddetli ise ödenecek bedelin o kadar ağırlaşacağını söylüıyorlar.

Emperyalist Güçlerin  Stratejisi

20. yy da empertalist güçler göz diktikleri , sömürmek istedikleri topraklara asker çıkartıyor ve bildiğimiz klasik savaşları yapıyorlardı.

Bugün ise emperyalist / kapitalist güçler uluslararası ya da yerel şirketleri ve özellikle maden  / petrol / inşaat/ enerji / /ilaç ve diğer şirketleri ile ülkeleri istila ediyorlar. Halkı köleleştiriyor, toprağı, suyu ,ağaçları, tohumları  tüm doğal kaynakları ele geçiriyorlar. Patent alıyorlar hatta! Yakında insan olduğumuz için bie telif hakkı ödiyeceğimiz konuşuluyor bazı gruplar içinde. Düşünün artık!

Tüm dünyada aynı strateji ile ilerliyorlar. Ülkeleri bölüyorlar, yönetimlerine sızıyorlar, kendi menfaatlerine uygun kanunlar çıkartıyorlar. İnsanın iki zaafını kullanıyorlar. Para ve güç!  Ltf John Perkins ''in "Şirketokrasi ve Ondan Kurtulmanın Yolları " isimli kitabıını okuyunuz. Kendisi saf değiştirmiş bir CIA ajanıdır. Ciğerini biliyor düşmanın!

IMF, darbeler,PKK, Arap Baharı, Büyük Ortadoğu Projesi, Roboski, Reyhanlı  ve bir çok olayın olgunun hepsi ama hepsi  aynı oyunun parçalarıdır. Amaç bellidir!

Ülkemizin dolaylı olarak  emperyalist  / kapitalist  güçler tarafından istila edilmiş  olduğuna hep birlikte uyandık .  Hissediyorduk ya da biliyorduk ama bu kadar sert vurmamıştı gerçek suratımıza belki de.

Ağaçlar silkeledi bizi!

Ülkemiz  tam teslim  olmak üzeredir. Bu istila, ertelenen kanun ve Petrol Kanunu gibi kanunlarla  gerçekleştirilmektedir.

Halkımız gerçekleri görmüştür bugün ve ikinci Kurtuluş Savaşı'nın zamanı gelmiştir. Ya özgürlük ya kölelik!

Seçim bizimdir!

İhtiyaç duyduğumuz tek şey tek yürek olmak, BİR olmaktır!

Sanal Zenginlik

Hepimiz yıllardır zehirlendik. Materyalist ve tüketici bir toplum haline getirildik. Alışkanlıklarımızı ve yaşam standartımızı korumak adına insan onurunu, erdemlerini, evrensel değerlerini  ayaklar altına aldık, ya da bunu yapmaya zorlandık. Bu da büyük projenin bir parçasıydı zaten. Herşey planlanmıştı ve mükemmel işliyordu. Taki Gezi Parkı'na yapılan sabah baskınına kadar...

Bugün kendimizle yüzleşme ve seçim yapma günüdür.

Sistemin içinde olanlar, sistemden beslenenler sistemi değiştiremezler. Bu nedenledir ki tüm dünyada sistemin dışına çıkmak adına "Toprağa Dönüş" hareketi başlamıştır. Yeni Dünya ancak eski dünyadan beslenmeyen bireyler tarafından kurulabilecektir. Dürüst, erdemli,samimi,içten,insan onuruna ve  yaşam hakkına saygılı,evrensel değerlere sahip bireyler...

Bilir misiniz Kolombiya'lı yoksul yerli halk daha "zengin olmak" adına maden ve petrol çıkartılmasına izin vermiyor. Biliyorlar ki bu sanal bir zenginliktir ve aslında gelecekleri yok edilecektir. Onlar direniyor!

Ekonominiz şöyle iyi olacak kişi başına milli gelir böyle yüksek olacak şeklindeki sayısız yalan halklara anlatılmaktadır. Ruh ile doğa ile bağlantısı kopmamış yerli halklar bu yalanlara kanmıyorlar . Sadece kendi ülkeleri için değil  bu duruşları üstelik. Daha çok madencilik ve petrol aramanın dünyada yaşanan küresel ısınma ve çevre felaketine koşar adım gitmek olduğunu bildiklerinden tüm dünya için direnmektedirler..

Artık  maskeler düşmüştür!  Bu ülke artık Gezi Parkı öncesininı ülkesi değildir !

Kendisine karşı kurulan tuzağı görmüştür!

Meclisin Ehliyeti

Petrol Kanunu ya da ertelenen Tabiatı ve Biyolojik Çeşitliliği koruma Kanunu gibi kanunları , yerli yabancı özel şirketlere daha çok kar sağlamak adına çıkartılmak istendiğini hepimiz görüyoruz.

Ben meclisin böyle yaşamsal bir konuda halkın üstünde bir yetkisi olmadığını düşünüyorum. Ehliyeti yoktur meclisin bu konuda!

Bu tıpkı vekalet verdiğiniz bir avukatın daha siz yaşarken sizin için yaşamsal önem taşıyan bir sağlık konusunda sizin yerinize  söz söylemesi  karar vermesi gibi bir şey...Çılgınlık!

Verilen yetkilerin de sınırları olmalı diye düşünüyorum.

Benim için meclis yetkisiz ve ehliyetsizdir özellikle bu iki kanunla ilgili .

Kurtuluş Savaşının Başarısı

O zaman da bu topraklarda Ermeni Kürt Rum Laz sünni alevi  ve diğer renklerimiz vardı. Tıpkı bugün gibi!

1.Kurtuluş Savaşı'nın başarısı bana göre iki nedene bağlıydı.

İlk neden, saldırının yapısına uygun bir liderin , yani bir askerin hareketin başında olmasıydı. O dönemdeki halkın  bilinci  karizmatik  bir lidere ihtiyaç duyuyordu. Mustafa Kemal o günler için ideal bir liderdi...

Bugün güncel saldırının istilanın yapısına uygun "yeni bir modele"  ihtiyaç duyulmaktadır. Şu anda halkın bilincinin tüm ülkedeki eylemlerin oluş şekli dikkate alınarak, artık bir lidere ihtiyaç duymadığını söyliyebiliriz diye düşünüyorum. İçsel olarak doğru olanı, evrensel olanı, etik olanı bilmektedir Y kuşağı gençliği. İzlanda belki de iyi bir model  olabilir. Konunun uzmanlarının ivedilikle ilgili modeli incelemesini öneriyorum.

İkinci neden ise  tüm renklerin  tek çatı altında toplanabilmesidir. Bu çatı ise anti emperyalist / anti kapitalist bir söylemdir.  Bu ülkenin halkı anti emperyalist / anti kapitalisttir . Bu ülke halkı için özgürlük herşeyden önce gelir. Bu ülken halkı barış yanlısıdır.

Diğer farklılıklarımız bizim zenginliğimizdir!

İLK AKSİYON

Petrol Kanunun iptalini ve Petrol Kanunu ile Tabiatı  ve Biyolojik Çeşitliliği Koruma Kanunu  kanunları ile ilgili halka gidilmesini , referandum yapılmasını öneriyorum.

Olaylar sadece çevreci bir söylem taşımıyor. Demokratik yaşam haklarımız da talep ediliyor!

Dolayısıyla demokratik yaşamı engelleyen tüm kanunlarla ilgili ki seçim kanunu da bunun içindedir  revizyon yapılması , toplumdaki gerginliği azaltacak yeniden huzur ortamı kurulabilecektir. Dünyadaki en ileri demokrasi modellerinin incelenerek bu ülkeye uyarlanması doğru bir yaklaşım olacaktır kanısındayım.

Baromuzun ve tüm hukukçularımızın sözkonusu çalışmalarda çok önemli katkıları olacağına inanıyorum.

Artvin'de Sinop'ta Antalya 'da Çanakka'le de yurdun her yerinde halk halihazırda emperyalist / kapitalist  şirketlere  karşı ağacını, deresini, toprağını  korumak için  direnmektedir.

Evet Her Yer Taksim Her Yer Direniş...Ancak bugün her yer için her yerde direnmeliyiz !

"Hattı müdafa yoktur, sathı müdafa vardır."

Ancak o zaman çıkacaktır  karanlıklar aydınlığa...

Tüm yurttaki direnişin söyleminin , yurdun her köşesinde bu vatanın toprağına suyuna ırmağına denizine tohumuna yeraltı yerüstü zenginliklerine insanına tüm canlılarına sahip çıkılacak, demokratik yaşam ve seçim haklarınının talep edildiği  bir söyleme taşınması gerektiğini düşünüyorum. 

Taleplerin tüm bu başlıkları içerir bir içeriğe sahip  olması gerektiğini düşünüyorum.

Halka ihanet içinde olan, ona zorbalık zulm eden bir hükümet ne kadar  meşrudur? 

Halk verdiği yetkiyi  demokrasi sınırları dahilinde her an geri çağırabilir...Burada da meclisteki tüm vekillerin sağduyulu ve objektif olmaya davet ediyorum.

Çılgın insanların yaşadığı bu ülkeye hoşgeldiniz!

Biz sabaha karşı binler olur yürürüz köprülerde, istediğin gazı sıkabilirsin takarız havuz gözlüklerimizi eşarplarımızı geçeriz karşınıza, aç uykusuz günlerce direniriz...Kanımız deli akar bizim!

Biz düşündüğünüzden çok hem de pek çok daha fazla bu ülkeyi ve de bu ülkenin insanlarını seviyoruz...

HER YER VATAN HER YER DİRENİŞ !

Sevgiler